ก่อนจะถึงท้องฟ้าและเดือนดาว.....ด้วยรัก จึงหวังที่จะแนะนำคนที่ไม่เคยรักให้ได้พบประตูเพื่อไปสู่รักไม่ไช่แค่
                             "ความรัก"
            ......จำได้ไหมเมื่อเด็กๆเคยร้องงอแงเอาไอติม   พอไม่ได้ดั่งใจก็ตึงตังพาโลให้เป็นที่เดือดร้อน  มาเดี๋ยวนี้ไอติมไม่ได้มี
ความหมายยิ่งใหญ่เหมือนแต่ก่อน พออายุได้ 14 ประสพการณ์สอนให้รู้ว่า วันนี้มีบางสิ่งที่มีความหมายกว่าไอติมหรือของเล่น ถึงวัย
21 ก็เปลี่ยนไปอีก  รวมถึงเป้าหมายชีวิตก็ปรับเปลี่ยนไปตามวัยที่เพิ่มขึ้นและก็มั่นใจว่าที่เป็นอยู่ ณวันนี้นั้นถูกต้องกว่าวันวานแน่นอน 

           หากเป็นเช่นนั้นจริง  ณวัย 35 หรือ 50 มันก็ควรถูกต้องกว่าปัจจุบัน  แต่ก็นึกไม่ออกว่าปัจจุบันมันผิด หรือถูกน้อยยังไงและ
ยิ่งนึกไม่ออกว่าที่ถูกกว่านี้ ที่ดีกว่านี้ มันเป็นยังไง  ผู้ใหญ่ก็มักแค่บอกว่าอาบน้ำร้อนมาก่อนโดยไม่ชี้แจงเหตุผล 
          
           ผู้ใหญ่ก็ไม่ใช่ว่าจะถูกเท่ากันหรอก  ขึ้นอยู่กับแนวทางที่เขาใช้วิเคราะห์ชีวิต ซึ่งก็อิงจากประสพการณ์ที่ผ่านมาซึ่งบางคน
เหมือนปลาที่อาศัยในทะเลไม่มีโอกาสเห็นว่าบนบกนั้นเป็นอย่างไร ประสพการณ์ของแต่ละบุคคลก็แตกต่างไปตามภาวะแวดล้อม
และการศึกษาที่เคยได้รับ  หากมีใครไปบอกไปสอนปลาว่าบนบกเป็นอย่างไรปลาก็จะได้รู้ได้อิมเมจิ้น 
         
                 ณที่นี้ขอคารวะนักพัฒนา,ครูและผู้ที่เข้าใจและมีเมตตาที่ทุ่มเทให้กับชีวิตน้อยๆของเด็กชนบทที่ด้อยโอกาส 

          พวกเราที่อยู่ดีมีกินมีการศึกษาควรเจียดเวลาสักนิดเพื่อวิเคราะห์ว่าชีวิตมันเป็นอย่างไร..จึงขอแนะนำประตูบานแรกที่จะนำ
ไปสู่รักไม่มากไม่มายแค่ถามตัวเองว่าเกิดมาทำไม?    แล้วจะรู้จักรักได้เหมือนครูชนบท  
                                                                     ....ครูที่หัวใจเปี่ยมด้วย "รัก"....  

           ท้องฟ้าและเดือนดาว... ใดๆในโลกล้วนเกิดอยู่ใต้ฟ้า  มีดวงดาวเป็นผู้เฝ้ามอง อดีตสวยงามของ
รัตนโกสินทร์สองร้อยปีกว่าก็ดำเนินอยู่ใต้ฟ้าผืนนี้  มีหมู่ดาวเป็นพยาน
            ที่มุมนี้ของเว็ป  จะพาท่องไปในบรรยากาศยุคต้นรัตนโกสินทร์  ใสแจ๋วเหมือนปนอยู่ในบรรยากาศนั้น อย่าไปหลงอยู่กับประดา
หนังตอแหล  หากรักชอบทางนี้ก็เข้ามา  มัคคุเทศของช่องนี้เป็นครูผู้มีชื่อเสียงไม่น่าจะขี้ตอแหล...ขอแนะนำกวีมากรัก...สุนทรภู่